Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Duo Reges: constructio interrete. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Stoicos roga. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Quae cum essent dicta, discessimus. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Quae sequuntur igitur? Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Si longus, levis.

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Zenonem roges;

Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Quid Zeno?

Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.

Quonam, inquit, modo?

Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Ego vero isti, inquam, permitto. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Quod quoniam in quo sit magna dissensio est, Carneadea nobis
adhibenda divisio est, qua noster Antiochus libenter uti
solet.

Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur
sine explicatione naturae intellegi potest.

• Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
• Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
• Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
• Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
• Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

1. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
2. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
3. Qualem igitur hominem natura inchoavit?
4. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
5. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;
6. Negare non possum.
7. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.